مشکلات خوردگی بدن دیگ بخار
خوردگی بدن دیگ بخار
مشکلات خوردگی اکسیژن محلول با مواد موجود در سطح داخل دیگ بخار هیتر واکنش برقرار نموده و باعث تشکیل مواد جدید بر سطح فلز دیگ بخار می شوند. به مرور زمان این مواد جدید بزرگتر شده و به داخل فلز دیگ بخار نفوذ می نمایند و نهایتاً منجر به از کار افتادن دیگهای بخار می شود،
مشکلات رسوبگذاری
متداولترین مشکل رسوبگذاری در اثر واکنش موادی چون کلسیم، منیزیم و سیلیکا با فلز دیگ بخار بوجود میآید. این مواد بطور گسترده ای در داخل آب تغذیه وجود دارد و بنابراین پتانسیل واکنش با فلز دیگ بخار همیشه وجود خواهد داشت. در اثر واکنش کلسیم، منیزیم و سیلیکا با فلز داخلی دیگ بخار، لایه سختی تشکیل میگردد که در اثر کاهش انتقال حرارت، زمینه لازم برای از دست رفتن بازدهی بوجود می آید. در اثر افزایش ضخامت لایه رسوبی، لوله های داخل دیگ بخار تحت دمای مازاد قرار گرفته و نهایتاً ترکیدگی در آنها به جورد می آید. به عبارت دیگر لایه رسوبی همانند یک لایه نازک عایق بین گاز و آب دیگ بخار عمل می نماید.
رسوبگذاری
سومین اثر سوء ناشی از رسوبگذاری، ایجاد خوردگی در دیگ بخار است. معمولا دیگ های بخار با ظرفیت بالای انتقال حرارت ( بیش از ۷۵ هزار بی تی یو بر فوت مربع در ساعت ) در معرض خوردگیهای موضعی قرار می گیرند. در واقع رسوبات داخل دیگ بخار زمینه لازم را برای ایجاد خوردگی فراهم می آورند. اکسیدهای آهن از جمله موادی هستند که در سطح داخلی دیگ های بخار تجمع مییابند. اکسیدهای آهن یا از طریق آب خام وارد دیگ بخار می گردد و یا اینکه در اثر خوردگی داخلی ایجاد می شود. اکسیدهای آهن در رسوبات نرم و سخت دیگ های بخار حضور دارند و اکسیدهای آهن از جمله رسوبات خلل و فرج دار محسوب می شوند که امکان نشت آب از دیگ بخار به داخل بخار را فراهم ساخته و مواد جامد محلول را بر جا می گذارند.
مواد جامد خوردگی بدن دیگ بخار
مواد جامد محلول نظیر سود و شلات که در آب دیگ بخار وجود دارند، نهایتاً در خلل و فرج رسوبات اکسیدهای آهن ترسیب یافته و غلظت تجمعی آنها به هزاران قسمت در میلیون (DDm) خواهد رسید. تجمع غلظت بالای این مواد در نهایت منجر به خوردگی فلزی در داخل دیگ بخار خواهد شد. مؤثرترین روش مقابله با این پدیده، کاهش غلظت آهن در دیگ بخار است. بنابراین منبع آب تغذیه باید مورد پیش تصفیه ( نظیر فیلتراسیون و پاکسازی) قرار گیرد. هنگامی که بخار تغلیظ شده مجدداً به داخل دیگ بخار هدایت شود، برای کاهش اثر خوردگی می بایست از روشهای شیمیایی مناسب جهت اصلاح کیفیت آب برگشتی بهره جست. اصلاح آب توسط مواد شیمیایی نظیر شلات ها، پلیمرها و فسفات ها موجب کاهش ترسیب یونهای آهن در دیگ بخار خواهد شد.
اکسیژن محلول خوردگی بدن دیگ بخار
اکسیژن محلول موجود در آب تغذیه دیگ های بخار در اثر افزایش حرارت، واکنش زایی مضاعف پیدا نموده و باعث خوردگی در پیش گرمکنها و اکونومایزرها می شود. اکسیژن محلولی که به نوعی وارد دیگ بخار می شود نیز باعث انواع تخریب در سیستم های غلطکهای بخار، غلطکهای لای، لوله های دیگ و شیرآلات می گردد. در این مسیر سیستم های خنک کن و لوله های تقطیر نیز صدمه خواهند دید. بنابراین حذف اکسیژن در مسیر استفاده از الزامات بسیار مهم به شمار می آید.
کنترل اکسیژن محلول
کنترل اکسیژن محلول در منبع آب تغذیه از دو طریق هوازدایی و شیمیایی انجام می گیرد. سیستمهای هوازدایی مدرن قادرند تا میزان اکسیژن محلول را تا حد ۱۵ میلیارد در قسمت (DDb) در لیتر کاهش دهند و بدین ترتیب نیازی به افزودنیهای شیمیایی برای جذب اکسیژن محلول وجود نخواهد داشت. به هر حال در صورت نیاز به استفاده از مواد شیمیایی برای حذف اکسیژن محلول، میتوان از سولفات سدیم استفاده نمود، ضمن آنکه مواد آلی نیز مورد استفاده واقع می شوند. برخی از مواد شیمیایی لایه نازکی بر سطح اکونومایزر و پیش گرمکن ایجاد نموده و از خوردگی جلوگیری می نمایند.
بهره برداری داری از اﻧﺮژی دیگهای بخار
افزایش گرمایی بخاری گازی
ارسال دیدگاه