انواع سیستم های گرمایش گلخانه
گرمایش گلخانه
سیستم حرارت دیگ بخار
اگر تمام گلخانه های موجود در یک محوطه ، توسط یک سیستم گرم شوند به آن سیستم مرکزی می گویند . این سیستم از همه بخش عمده ی تجهیزات موتورخانه ای ) مولد گرما ( ، سیستم انتقال آب گرم و سیستم توزیع ۲ حرارت در گلخانه تشکیل شده است این روش گرمایش برای گلخانه هایی با مساحت حداقل m2 4000 قابل اجرا است و برای گلخانه هایی با مساحت کمتر به صرفه نمی باشد .
مزایا :
۱ )فضای کمتری اشغال می کند .
۲ )راندمان باالتری دارد .
۳ )ظرفیت کمتری نیاز است و مدیریت دما راحتتر .
۴ )در صورت از کار افتادن ، برای مدتی گلخانه گرم می ماند.
معایب :
۱ )هزینه اولیه ی باال
۲ )در زمان انتقال مقداری از گرما تلف می شود که البته می توان با عایق کردن لوله ها از مقدار آن کاست.
۳ )نگهداری این سیستم نیاز به تخصص دارد .
روش حرارت مرکزی با آب گرم معمول ترین روش گرمایش در گلخانه های پیشرفته است . به طور کلی برای توزیع گرما از لوله های تعبیه شده در زیر بستر خاک، لولهی قرار داده شده روی زمین، لوله های تعبیه شده در دیواره ها و یونیت هیتر استفاده می شود .
گرمایش با لوله های تعبیه در زیر خاک در گرمایش گلخانه
در آب و هوای سرد این سیستم می تواند تا %۲۸ از نیاز گرمایشی حداکثر گلخانه را تامین کند . در این سیستم خاک و ریشه ی گیاه به صورت مستقیم گرم می شود اما دمای ریشه نباید از c°۲۰ تجاوز کند.
مزابا :
۱ )توزیع یکنواخت گرما در سطح گلخانه
۲ )جلوگیری از مشکل های پایین خاک
۳ )صرفه جویی در مصرف سوخت ) حداقل %۱۰)
۴ )تجمع کم هوای گرم در باالی گلخانه
۸ )رشد ریشه سریعتر
معایب:
۱ )نیاز به کنترل دقیق دمای سطح لوله ها
۲ )لولهکشی گران قیمت و دائمی
۳ )نیاز به یک سیستم گرمایش کمکی برای مبارزه با سرمای ناگهانی
گرمایش با لوله های تعبیه شده روی خاک در گرمایش گلخانه
در این روش از لولههای پالستیکی منعطف استفاده میشود. این لوله ها روی زمین کشیده شده و انرژی گرمایی را در سطح گیاهان توزیع میکنند. این لوله های پالستیکی به صورت طولی یا فرم حلقوی نصب میشوند.
مزایا:
۱ )توزیع یکنواخت حرارت
۲ )تجمع کم حرارت در قسمت سقف گلخانه
معایب:
۱ )امکان آسیب دیدن لوله ها
۲ )اشغال فضای کف گلخانه
گرمایش با لوله های تعبیه شده داخل دیوار در گرمایش گلخانه
در دیواره ها محل قرار گیری این لوله ها در نزدیک دیواره ها و به صورت دسته ای است که ممکن است از لوله های فین دار یا لوله های بدون فین استفاده شود . علت قرار دادن لوله ها در راستای دیوار، ایجاد جریان همرفتی بهتر است و همچنین این روش مانع از جریان هوای سرد از دیواره ها و حاشیه گلخانه به داخل می شود و از سرما زدگی و رشد کمتر گیاهان کناری جلوگیری می کنند . گاهی برای نتیجه گیری بهتر لوله ها را زیر بوته ها قرار می دهند . هنگامی که از کل گرمای مورد نیاز گلخانه از لوله های قرار داده شده در جداره ها تامین شوددمای یکنواخت تری قابل دستیابی است . این لوله ها را می توان بالا یا پایین بوته ها قرار داد .
مزایا :
۱ )مناسب برای گلخانه های شیشه ای با دیواره ی جانبی عمودی
۲ )توزیع مناسب دما
۳ )جلوگیری از سرما زدگی
۴ )عدم نیاز به کنترل دقیق دما
معایب :
۱ )نیاز به لوله کشی طوالنی و پر هزینه
۲ )امکان آسیب رسیدن به کارگران
۳ )انشعال فضای داخلی گلخانه
گرمایش با یونیت هیتر در گرمایش گلخانه
از یونیت هیتر معموال به عنوان گرمایش کمکی و در بعضی از موارد به عنوان سیستم اصلی بخاری گلخانه ها استفاده می شود چیدمان و استفاده از این واحد گرمایشی بسیار متفاوت و متناسب با نیاز است . وجود پنکه روی یونیت هیتر باعث می شود که هوای گرمی که کویل گرمایشی را ترک می کند به فضای گلخانه دمیده شود . چنانچه یونیت هیتر هوای داخل گلخانه را گرم می کند ، همزمان عمل گردش ها در گلخانه را نیز انجام می دهد از طرفی می توان با وصل کردن سمت مکنده پنکه به هوای آزاد کار تامین هوای تازه را نیز به یونیت هیتر محول کرد .
مزایا :
۱ )گردش هوا داخل گلخانه
۲ )تامین ۲ ??به صورت مناسب و جذب حداکثری آن
۳ )عدم نیاز به کنترل دقیق
۴ )نیاز به گرمایش تکمیلی ندارد .
معایب :
۱ )تجمع هوای گرم در باالی گلخانه
۲ )صدای فن هنگام کار کرد دستگاه
۳ )نیاز به لوله کشی طوالنی
۴ )نیاز به پمپ قوی برای گردش آب
- انواع سیستم های گرمایشی مرغداری
- انواع سیستم های گرمایشی گلخانه
بنابراین هوای اضافی کلی به مقدار بیشنیهٔ ٪۱۷۰ قابل قبول است. نسبت حجمی هوا به سوخت در شرایط متعارفی با توجه به معادلهٔ واکنش احتراق گاز طبیعی برابر ۱۱/۲۳ خواهد بود. وجود رطوبت و افزایش کسر مولی گونه های غیرفعال دیگر موجود در هوا و اختلاف دمای هوا و سوخت، نسبت فوق را به مقدار ناچیزی می تواند تغییر دهد . این نسبت حجمی استوکیومتری به معنای آنست که حداقل هوای ورودی به محفظهٔ احتراق می بایستی ۱۱/۲۳ برابر مقدار سوخت باشد. با توجه به مقدار هوای اضافی بهینهٔ ٪۱۷۰، مقدار هوای مورد نیاز برای احتراق (در حالت بهینه) به مقدار ۳۰/۳۴=۱۱/۲۳X۲/۷ خواهد بود. با استفاده از این مقدار می توانیم قطر لولهٔ هواکش در بخاری هرمتیک را با بکارگیری روابط زیر محاسبه کنیم.